Door literaire boeken te lezen ben ik opzich niet meer van lezen gaan houden, maar als ik eenmaal in een boek begonnen ben, dan vind ik het vaak wel erg leuk om te lezen en lees ik het liefst het boek in één keer uit. Wat ik geleerd heb van het lezen van literatuur is, is dat ik de verhalen steeds beter begrijp. Ook leer ik open plekken in te zien en hoe de spanning wordt opgebouwd in een verhaal.
Ik heb in de zomervakantie drie boeken gelezen, wat voor mijn doen best veel is, want ik lees eigenlijk nooit. Twee van de boeken waren thrillers, dat vind ik erg leuk om te lezen. Het andere boek was een biografie die ging over Antonie Kamerling zijn leven samen met Isa Hoes. De boeken die ik heb gelezen waren voor mijn gevoel wel op niveau. Want ik moest sommige woorden opzoeken om het verhaal beter te begrijpen. Ook vond ik het boek Verraad van Abigail Haas moeilijk te volgen, want het was niet-chronologisch verteld. Dus het verhaal maakte rare sprongen in de tijd, waardoor ik het verhaal niet meer helemaal begreep.
Welk boek van mij op nummer één staat is het boek Crush!, geschreven door Ellen de Vriend, want dit boek is erg spannend en het heeft een heel verrassend einde. Bij dit boek worden veel vermoedens gewekt en je wordt vaak op het verkeerde been gezet. Bij mij staat op nummer twee het boek Verraad, de auteur is Abigail Haas, ook dit is een erg leuk en spannend boek. Dit boek heeft een open einde, wat je daardoor aan het denken zet. Ook wordt bij dit boek veel gebruikt gemaakt van open plekken en het achterhouden van informatie. Dat vind ik erg leuk aan dit boek. En op drie staat het boek Echte mannen eten geen kaas, geschreven door Maria Mosterd. Bij dit boek zag ik alles helemaal voor me. Daardoor wordt het erg leuk om te lezen en wil ik het boek het liefst in één keer uitlezen. Dit boek is chronologisch verteld wat ik erg fijn vind om te lezen.
Een favoriete schrijver heb ik niet ontdekt, want zoveel boeken heb ik nog niet gelezen. En al helemaal niet twee dezelfde boeken van dezelfde schrijver, dus kan ik moeilijk na één boek van een schrijver al zeggen of het mijn favoriete schrijver is.
Het liefste lees ik spannende boeken, bijvoorbeeld over een misdaad of een ontvoering. Dat ik dit leuk vind om te lezen is op korte termijn niet verandert. Maar vroeger hield ik helemaal niet van spannende boeken, want ik vond het al gauw te eng.
In mijn leesautobiografie schreef ik ook al dat ik het liefste een spannend boek lees. Maar omdat ik nog niet veel boeken had gelezen toen destijds, eigenlijk alleen maar boeken die ik had gekregen, deze waren alleen niet heel spannend. Maar dat waren vooral zielige verhalen. Dus mijn smaak is wel wat verandert, maar niet heel veel.
Ik denk dat ik in de toekomst wel iets meer ga lezen dan nu, want nu lees ik eigenlijk alleen in de zomervakantie en als het moet voor school. In de toekomst zal ik dus meer gaan lezen, want ik vind lezen best leuk.
Welke boeken ik nog wil gaan lezen, weet ik nog niet precies. Maar het boek Sonny boy van Annejet van der Zijl en Ventoux, geschreven door Bert Wagendorp lijken me leuk. Ik heb namelijk van beide boeken de film gezien en die vond ik erg leuk, dus daarom ben ik ook erg benieuwd naar beide boeken.
