Vroeger toen ik klein was las mijn vader
of moeder altijd een verhaaltje voor, dat deden ze dan voor het slapen gaan. Ik
vond het altijd erg leuk dat ze mij voorlazen. Dat was dan vaak een verhaaltje
uit Jip & Janneke of een boekje van Jentsje. Mijn favoriete boekje was toen
Jentsje syn pemper. Dat vond ik een heel erg grappig boekje. Ook werd ik vaak
voorgelezen uit een sprookjes boek met gouden bladzijdes. Het heet volgens mij
iets van de mooiste sprookjes, maar dat weet ik niet zeker.
Op school werden we ook wel voorgelezen.
Mijn juf van groep 5,6 en 7 las elke vrijdagmiddag een verhaal voor aan de
klas. Ik weet eigenlijk niet meer uit welk boek dat was. Maar de meeste
verhalen die ze vertelde zoog ze zogenaamd uit haar duim. Ik weet nog dat het
over 2 kaboutertjes ging en dat die dan naar de mensen wereld gingen. De
kaboutertjes beleefden dan iedere keer weer een spannend avontuur. Ik weet
zelfs nog hoe de 2 kaboutertjes heten: Bo & Mo.
Op school hadden we ook een bibliotheek,
daar konden we iedere week weer een nieuw boek lenen. Die boeken konden we dan
op school lezen, daar werd dan ook tijd voor vrij gemaakt. Je mocht ook
meerdere boeken lenen, zodat je thuis ook nog boeken kon lezen. Dat deed ik
eigenlijk nooit, alleen voor de vakantie af en toe. Ik vond dat uurtje per dag
op school lezen ook al lang genoeg, dus daarom nam ik eigenlijk nooit boeken
mee naar huis. Daardoor las ik die tijd ook niet echt veel. Alleen op school
las ik dus boeken en heel soms thuis.
Bij mij thuis wordt niet erg veel
gelezen, want iedereen heeft het op zijn manier daar te druk voor. Wel lezen
mijn ouders vaak de krant. Ook als ze wat meer tijd hebben, bijvoorbeeld
tijdens een vakantie, lezen ze wel meer dan anders. Zoals tijdschriften, maar
natuurlijk ook gewoon boeken.
Zelf heb ik ook wel een aantal boeken,
die heb ik volgens mij allemaal gekregen. Ik heb ook wel eens boeken op mijn
verjaardag gevraagd. Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom, want vroeger vond
ik lezen helemaal niet leuk en best saai. Maar ik kreeg dus wel eens boeken op
mijn verjaardag of van Sinterklaas. Dat waren dan vaak paardenboeken van de
serie De Bleshof. Ook heb ik wel wat andere boeken gekregen, zoals een weeffout
in onze sterren (Nederlandse versie van The fault in our stars) en een boek van
de Olijke tweeling. Thuis hebben we wel een boekenkast die best vol staat. Maar
daar wordt eigenlijk nooit een boek uit gelezen. We praten thuis ook niet over
boeken, want daar liggen onze interesses niet helemaal.
Toen ik wat ouder werd begon ik lezen
wel iets leuker te vinden, maar veel las ik nog steeds niet. Ik heb uit mezelf
het boek The fault in our stars gelezen (in het Nederlands) en Keerzijde, dat
is niet lang geleden. Ook nog wel boeken op de basisschool, maar die titels
weet ik echt niet meer. Van school moest ik ook 2 boeken lezen, beide in de
derde klas. Dat waren de boeken Het gouden ei en Echte mannen eten geen kaas heb ik zelf uitgezocht.
Mijn persoonlijke top-5 van boeken die
ik gelezen heb. Ik vind dat best lastig om te maken, want ik heb niet heel erg
veel boeken gelezen. Maar het is wel gelukt met wat boeken erbij die ik vroeger
heb gelezen.
1. The fault in our stars (Nederlandse versie)
2. Keerzijde
3. De olijke tweeling grijpt in
4. De Bleshof: Het eerste optreden
5. Jentsje syn pemper
The
fault in our stars vind ik een heel erg goed boek, want toen ik het boek aan
het lezen was zag ik het helemaal voor me. Het is wel een erg zielig verhaal,
dat je daardoor helemaal met de personen meeleeft. Maar dat gevoel met een
boek, dat vind ik erg knap dat een schrijver dat voor elkaar krijgt.
De
olijke tweeling grijpt in, dit boek heb ik al een lange tijd terug gelezen. Ik
weet nog wel dat ik het een erg spannend boek vond, maar daardoor ook erg leuk.
Dit boek wou ik toen het liefst in 1 keer uitlezen. Als ik dat met een boek heb
dan vind ik het automatisch ook een heel erg leuk boek. Dus deze kan ook niet
ontbreken in mijn top-5. De Bleshof: Het eerste optreden heb ik al heel lang geleden gelezen, daardoor weet ik er niet heel erg veel meer van. Wat ik nog wel weet is dat ik het toen een erg leuk en spannend boek vond. Ook vond ik het toen helemaal leuk dat het over paarden ging.
Jentsje
syn pemper is echt een kinderboekje. Mijn ouders hadden het toen zo vaak voor
gelezen dat ik het helemaal uit mijn hoofd op kon zeggen. Het is vooral een
grappig boekje, helemaal voor die leeftijd waar het boekje voor bedoeld is. Ook
is het eigenlijk een best realistisch verhaaltje. Mijn leesniveau is niveau 1, want ik houd niet echt van lezen. Ik houd er niet van om lang over boeken te praten. Ook klopt het dat ik weinig ervaring heb met het lezen van fictie en ik vind het fijn om door boek geamuseerd te worden. Dus ik ben een belevende lezer. Wat ik nog meer fijn vind aan een boek is dat er spanning is zit en dat er niet veel moeilijke woorden inzitten. Wat ik lastig vind zijn bijvoorbeeld teksten met veel lastige woorden of hele dikke boeken.
Dit schooljaar ben ik van plan de boeken
Het Achterhuis en Komt een vrouw bij de dokter te lezen voor mijn boekenblog.
Als ik een boek echt leuk vind dan moet het in ieder geval een non-fictie boek zijn. Het maakt voor mij verder niet heel erg veel uit wat het onderwerp van het boek is, maar vaak kies ik een bekend onderwerp.
Als ik een boek echt leuk vind dan moet het in ieder geval een non-fictie boek zijn. Het maakt voor mij verder niet heel erg veel uit wat het onderwerp van het boek is, maar vaak kies ik een bekend onderwerp.
Als ik een boek uitzoek, dan lees ik eerst de titel en bekijk ik de voorkant.
Als dat er goed uitziet dan ga ik de achterkant lezen. Ook kijk ik soms naar de
plaatjes die op de rug van een boek zijn geplakt. Het liefst lees ik een boek
met spanning, dus een plaatje van een pistool.
Ik verwacht van mijn Nederlands docent
dat zij mij nieuwe dingen leert en bij mijn fouten me zegt wat ik fout heb
gedaan en dan duidelijk uitlegt hoe het dan wel moet. Ook hoop ik dit jaar een
beetje leuke en gezellige, maar toch leerzame lessen bij Nederlands te beleven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten