Een goede dag voor de ezel
Tim Krabbé
Mijn mening over het boek:
Eerst dacht ik waar ben ik aan begonnen toen ik ongeveer tien bladzijdes had gelezen. Maar op een gegeven moment begon ik het verhaal al wat meer te snappen en werd het steeds leuker en spannender. Terwijl het verhaal in het begin best vaag was. Ik hou wel van spannende boeken, dit boek is ook best spannend vind ik. De scene die ik erg spannend vond is dat Mischa de jongen uit de bus naar huis volgt. De jongen die zo irritant en gemeen was geweest in de bus en een meisje "viskutje" genoemd had. Mischa volgt hem en vermoord die jongen daar, die jongen heet Bart. In het boek lees je verder hoe Mischa dit oplost.
Ik moest eerst wel heel erg wennen aan de schrijfstijl van dit boek, want het begon echt heel apart en vaag vond ik. Het leek net of ik ergens middenin viel. Maar op een gegeven moment was ik dat wel gewend en wilde ik het boek het liefst in Ă©Ă©n keer uitlezen, omdat ik er zo lekker in zat en omdat het best spannend was.
Omdat het niet zo'n dik boek is, wat ik heel erg fijn vind, leest het ook heel snel. Dat is voor mij echt een pluspunt. Want ik hou helemaal niet van dikke boeken, dan duurt het zo lang voordat je hem eindelijk uit hebt. Zoals bij Echte mannen eten geen kaas, daar was ik wel een stuk langer mee bezig, maar het voordeel aan dat boek is wel dat het heel erg fijn is geschreven, zodat je het boek eigenlijk ook het liefste in Ă©Ă©n keer uit wilt lezen.
Eerst dacht ik waar ben ik aan begonnen toen ik ongeveer tien bladzijdes had gelezen. Maar op een gegeven moment begon ik het verhaal al wat meer te snappen en werd het steeds leuker en spannender. Terwijl het verhaal in het begin best vaag was. Ik hou wel van spannende boeken, dit boek is ook best spannend vind ik. De scene die ik erg spannend vond is dat Mischa de jongen uit de bus naar huis volgt. De jongen die zo irritant en gemeen was geweest in de bus en een meisje "viskutje" genoemd had. Mischa volgt hem en vermoord die jongen daar, die jongen heet Bart. In het boek lees je verder hoe Mischa dit oplost.
Ik moest eerst wel heel erg wennen aan de schrijfstijl van dit boek, want het begon echt heel apart en vaag vond ik. Het leek net of ik ergens middenin viel. Maar op een gegeven moment was ik dat wel gewend en wilde ik het boek het liefst in Ă©Ă©n keer uitlezen, omdat ik er zo lekker in zat en omdat het best spannend was.
Omdat het niet zo'n dik boek is, wat ik heel erg fijn vind, leest het ook heel snel. Dat is voor mij echt een pluspunt. Want ik hou helemaal niet van dikke boeken, dan duurt het zo lang voordat je hem eindelijk uit hebt. Zoals bij Echte mannen eten geen kaas, daar was ik wel een stuk langer mee bezig, maar het voordeel aan dat boek is wel dat het heel erg fijn is geschreven, zodat je het boek eigenlijk ook het liefste in Ă©Ă©n keer uit wilt lezen.
Het Gouden ei en dit boek, Een goede dag voor de ezel, zijn van dezelfde schrijver. Dat kan je ook wel heel goed merken, want de schrijfstijl en het genre van deze boeken zijn zowat gelijk. Allebei in het begin best vaag en later erg spannend.
Mijn conclusie over het verhaal, Een goede dag voor de ezel, vin ik een leuk boek. Maar wel moest ik er eerst echt even in komen. Ik zou dit boek zeker aanraden voor iemand die net zo als mij niet van hele dikke boeken houdt, maar toch iets leuks en spannends wil gaan lezen.
Mijn conclusie over het verhaal, Een goede dag voor de ezel, vin ik een leuk boek. Maar wel moest ik er eerst echt even in komen. Ik zou dit boek zeker aanraden voor iemand die net zo als mij niet van hele dikke boeken houdt, maar toch iets leuks en spannends wil gaan lezen.
Samenvatting:Hoofdstuk 1
Mischa Koreman komt nat geregend uit een bos gerend, koopt nieuwe sportschoenen, een gele ijsmuts en neemt plaats in een bus van Zuiderloon naar IJperloo. Hij moet zijn auto ophalen die daar geparkeerd staat. In het Doemsterveen heeft hij zojuist geoefend om te leren schieten met een pistool( Een kleine flashback vertelt hoe hij aan het pistool komt). Het uitgekozen doelwit was een boom. Toch wil hij daarna eigenlijk zijn uiteindelijke doel niet meer uitoefenen. Hij is van plan zijn ex-geliefde Lydie te vermoorden. Ze was hem waarschijnlijk ontrouw geweest. In de bus naar IJperloo zit echter een vervelende passagier. Deze scholier noemt ten overstaan van de andere buspassagiers een schoolmeisje "Viskutje" Hij heeft ook een hakenkruis op zijn tas afgebeeld en Mischa krijgt een enorme hekel aan de jongen, maar hij durft niets te zeggen. Hij is te laf om op te staan. Als de jongen de bus verlaat, achtervolgt hij hem naar zijn afgelegen boerderij. Vlak daarvoor houdt hij de jongen staande en vraagt hem hoe het meisje heet (Ze heet Esther Fechter). Daarna schiet hij hem zonder pardon dood en sleept zijn lichaam in een sloot. In Amsterdam ontdoet hij zich van het moordwapen en de spullen (schoenen en gele ijsmuts) die hij had aangeschaft. Daarna gaat hij naar bed.
Hoofdstuk 2
De verteller in dit hoofdstuk is advocaat en heet Wybren Fechter: hij heeft een briefje in de brievenbus gekregen waarop: "Iedereen neukt Viskutje". Hij voelt meteen aan dat het op zijn 15-jarige dochter Esther slaat. Blijkbaar heeft die al seks met jongens. Hij is na de dood van zijn vrouw het echte contact met zijn dochter kwijtgeraakt. Ze zijn vanuit Amsterdam verhuisd naar Zuiderloon in het oosten van het land. Hij voelt zich niet lekker bij die gedachte aan wat op het briefje staat. Hij verdenkt de puber Bart Meeuwse ervan: een scholier die met een hakenkruis op zijn tas rondloopt en een relatie met zijn dochter onderhoudt. Na het tweede briefje dat hij krijgt waarop staat: "Viskutje vindt het lekker”", besluit hij het aan zijn dochter te vragen. Maar ze weet volgens zeggen niet waar de naam "Viskutje" op slaat.
Dan komt ze op een dag heel vernederd thuis. Bart heeft haar in de bus "Viskutje" genoemd. Dit is de dag die in hoofdstuk 1 wordt beschreven. Daarna vertelt ze dat ze het laatste jaar met Bart heeft geneukt, omdat ze verliefd op hem was. Hij had zoveel status op school, maar ze hoorde van een vriendin dat hij andere jongens liet toekijken als ze vrijden. Ze wil het uitmaken, maar wordt dan enkele malen het slachtoffer van groepsverkrachting. Wybren is woedend en besluit dat Bart moet worden gedood: hij wil hem echter eerst martelen. Ook begrijpt hij dat het over is met hun verblijf in Zuiderloon: in het dorp zijn ze onmogelijk geworden. Hij wil een sabbatical year nemen en met Esther de wereld rondreizen. Ze is niet meer leerplichtig (foutje van de schrijver: een 15-jarige is wel degelijk leerplichtig en mag dus nooit een jaar lang mee reizen met haar vader). Aan het eind van dit hoofdstuk beseft hij dat hij de jongen niet zelf kan vermoorden, want dan zou Esther na haar moeder ook haar vader kwijt zijn. Maar hij balt de wil in een gedachte samen: de jongen moet gedood worden.
Hoofdstuk 3
Mischa is naar Sydney gevlucht. Hij is niet opgepakt na de moord: er was in de media sprake van een man "met een gele ijsmuts", maar ze hebben de dader op de moord van Bart Meeuwse niet kunnen achterhalen. Het blijkt dat hij wel een goede daad heeft verricht, want van Bart deugde niet veel. Toch kan hij niet met de gedachte leven dat zijn nieuwe, lieve vriendin Lynda met een moordenaar getrouwd is. Hij wil het haar die dag opbiechten en verwacht dan dat er aan hun relatie een einde zal komen. Om die gedachte af te zweren loopt hij over de boulevard Circular Quaiy en geeft het menselijke standbeeld dat een ezel voorstelt, een briefje van 100 dollar. Hij hoopt dat dit gebaar een positieve uitwerking zal hebben. Daarna neemt hij plaats op en terras en heel toevallig gaat daar ook een andere Nederlander zitten. Ze raken in gesprek, al is Mischa niet erg spraakzaam. Op een bepaald moment komt de dochter van de man ook naar het terras. Mischa herkent haar en zij herkent hem.
Hoofdstuk 4
Wybren is met Esther in Sydney: ze hebben nog Ă©Ă©n middag voordat ze naar Nieuw Zeeland vertrekken. Na de moord op Bart heeft hij nog even getwijfeld of hij de jongen soms in een vlaag van verstandsverbijstering heeft vermoord (de samengebalde wil), maar zijn alibi had geklopt. De dader was niet gevonden, maar in zijn hart was hij hem heel dankbaar geweest. Zijn dochter Esther lijkt weer op te bloeien tijdens de reis. Ze wil graag de ezel (het menselijke standbeeld) een bedrag van 10 dollar schenken. Als ze het biljet in diens doos doet, ziet ze een biljet van 100 dollar. "De ezel heeft een goede dag", vindt Wybren. Daarna gaat Esther op haar eentje de stad in. Dat kan daar, het is er veiliger dan in Zuiderloon. Wybren bezoekt wat toeristische attracties en neemt daarna plaats aan een tafeltje op een terras. Daar zit toevallig een andere Nederlander. Hij biedt de man een kopje koffie aan, maar verder is die niet erg toeschietelijk. Esther komt iets te laat op de afgesproken plaats: Wybren maakt zich wel even zorgen, maar uiteindelijk komt ze toch. Er straalt een glimlach van geluk om zijn mond. Ze blijkt een cadeautje voor hem gekocht te hebben. Als hij gaat afrekenen, ziet hij dat Esther nog even praat met de Nederlander. Als ze weglopen, ziet hij een gelukkige glimlach om haar mond. Ze belooft dat ze hem iets in het vliegtuig naar Nieuw Zeeland zal vertellen, als Wybren zal beloven dat hij haar zal geloven. Dat doet hij.
Hoofdstuk 5
De verteller in het laatste, (heel korte) hoofdstuk is weer Mischa. Hij vertelt iets over de korte dialoog die hij heeft gevoerd met Esther. Ze herkenden elkaar vanuit de bus. Ze heeft hem gevraagd waarom hij Bart had vermoord en daarop kreeg ze het antwoord dat hij vond dat Bart zich had misdragen tegenover haar. Op de vraag of hij nog iets gezegd had, had hij "nee" gezegd. Daarna had Esther hem bedankt voor de moord. Voor Mischa is dit het antwoord op de vraag of hij alles aan Lynda moet opbiechten. Hij heeft nu immers een goede daad verricht. Hij zal de moord niet aan Lynda Witthock vertellen. Als ze aan komt lopen, hoopt hij dat er net zo’n glimlach van geluk op zijn gezicht te lezen valt, als Wybren vertoonde toen Esther kwam aanlopen.
Hoofdstuk 2
De verteller in dit hoofdstuk is advocaat en heet Wybren Fechter: hij heeft een briefje in de brievenbus gekregen waarop: "Iedereen neukt Viskutje". Hij voelt meteen aan dat het op zijn 15-jarige dochter Esther slaat. Blijkbaar heeft die al seks met jongens. Hij is na de dood van zijn vrouw het echte contact met zijn dochter kwijtgeraakt. Ze zijn vanuit Amsterdam verhuisd naar Zuiderloon in het oosten van het land. Hij voelt zich niet lekker bij die gedachte aan wat op het briefje staat. Hij verdenkt de puber Bart Meeuwse ervan: een scholier die met een hakenkruis op zijn tas rondloopt en een relatie met zijn dochter onderhoudt. Na het tweede briefje dat hij krijgt waarop staat: "Viskutje vindt het lekker”", besluit hij het aan zijn dochter te vragen. Maar ze weet volgens zeggen niet waar de naam "Viskutje" op slaat.
Dan komt ze op een dag heel vernederd thuis. Bart heeft haar in de bus "Viskutje" genoemd. Dit is de dag die in hoofdstuk 1 wordt beschreven. Daarna vertelt ze dat ze het laatste jaar met Bart heeft geneukt, omdat ze verliefd op hem was. Hij had zoveel status op school, maar ze hoorde van een vriendin dat hij andere jongens liet toekijken als ze vrijden. Ze wil het uitmaken, maar wordt dan enkele malen het slachtoffer van groepsverkrachting. Wybren is woedend en besluit dat Bart moet worden gedood: hij wil hem echter eerst martelen. Ook begrijpt hij dat het over is met hun verblijf in Zuiderloon: in het dorp zijn ze onmogelijk geworden. Hij wil een sabbatical year nemen en met Esther de wereld rondreizen. Ze is niet meer leerplichtig (foutje van de schrijver: een 15-jarige is wel degelijk leerplichtig en mag dus nooit een jaar lang mee reizen met haar vader). Aan het eind van dit hoofdstuk beseft hij dat hij de jongen niet zelf kan vermoorden, want dan zou Esther na haar moeder ook haar vader kwijt zijn. Maar hij balt de wil in een gedachte samen: de jongen moet gedood worden.
Hoofdstuk 3
Mischa is naar Sydney gevlucht. Hij is niet opgepakt na de moord: er was in de media sprake van een man "met een gele ijsmuts", maar ze hebben de dader op de moord van Bart Meeuwse niet kunnen achterhalen. Het blijkt dat hij wel een goede daad heeft verricht, want van Bart deugde niet veel. Toch kan hij niet met de gedachte leven dat zijn nieuwe, lieve vriendin Lynda met een moordenaar getrouwd is. Hij wil het haar die dag opbiechten en verwacht dan dat er aan hun relatie een einde zal komen. Om die gedachte af te zweren loopt hij over de boulevard Circular Quaiy en geeft het menselijke standbeeld dat een ezel voorstelt, een briefje van 100 dollar. Hij hoopt dat dit gebaar een positieve uitwerking zal hebben. Daarna neemt hij plaats op en terras en heel toevallig gaat daar ook een andere Nederlander zitten. Ze raken in gesprek, al is Mischa niet erg spraakzaam. Op een bepaald moment komt de dochter van de man ook naar het terras. Mischa herkent haar en zij herkent hem.
Hoofdstuk 4
Wybren is met Esther in Sydney: ze hebben nog Ă©Ă©n middag voordat ze naar Nieuw Zeeland vertrekken. Na de moord op Bart heeft hij nog even getwijfeld of hij de jongen soms in een vlaag van verstandsverbijstering heeft vermoord (de samengebalde wil), maar zijn alibi had geklopt. De dader was niet gevonden, maar in zijn hart was hij hem heel dankbaar geweest. Zijn dochter Esther lijkt weer op te bloeien tijdens de reis. Ze wil graag de ezel (het menselijke standbeeld) een bedrag van 10 dollar schenken. Als ze het biljet in diens doos doet, ziet ze een biljet van 100 dollar. "De ezel heeft een goede dag", vindt Wybren. Daarna gaat Esther op haar eentje de stad in. Dat kan daar, het is er veiliger dan in Zuiderloon. Wybren bezoekt wat toeristische attracties en neemt daarna plaats aan een tafeltje op een terras. Daar zit toevallig een andere Nederlander. Hij biedt de man een kopje koffie aan, maar verder is die niet erg toeschietelijk. Esther komt iets te laat op de afgesproken plaats: Wybren maakt zich wel even zorgen, maar uiteindelijk komt ze toch. Er straalt een glimlach van geluk om zijn mond. Ze blijkt een cadeautje voor hem gekocht te hebben. Als hij gaat afrekenen, ziet hij dat Esther nog even praat met de Nederlander. Als ze weglopen, ziet hij een gelukkige glimlach om haar mond. Ze belooft dat ze hem iets in het vliegtuig naar Nieuw Zeeland zal vertellen, als Wybren zal beloven dat hij haar zal geloven. Dat doet hij.
Hoofdstuk 5
De verteller in het laatste, (heel korte) hoofdstuk is weer Mischa. Hij vertelt iets over de korte dialoog die hij heeft gevoerd met Esther. Ze herkenden elkaar vanuit de bus. Ze heeft hem gevraagd waarom hij Bart had vermoord en daarop kreeg ze het antwoord dat hij vond dat Bart zich had misdragen tegenover haar. Op de vraag of hij nog iets gezegd had, had hij "nee" gezegd. Daarna had Esther hem bedankt voor de moord. Voor Mischa is dit het antwoord op de vraag of hij alles aan Lynda moet opbiechten. Hij heeft nu immers een goede daad verricht. Hij zal de moord niet aan Lynda Witthock vertellen. Als ze aan komt lopen, hoopt hij dat er net zo’n glimlach van geluk op zijn gezicht te lezen valt, als Wybren vertoonde toen Esther kwam aanlopen.
(Pol, K. van der (2005) Een goede dag voor de ezel
https://www.scholieren.com/boekverslag/59056
Laatst bekeken op: 03/06/2017)
Laatst bekeken op: 03/06/2017)
Verhaal analyse opdrachten:
Ik verwachtte dat dit boek best spannend zou zijn, maar ook wel een beetje vaag. Want dit boek is door dezelfde schrijver geschreven als het Gouden ei, dat boek was soms ook wat vaag. Maar ook had ik wel verwacht dat het een leuk boek zou zijn, want het Gouden ei vond ik ook een leuk boek.
Deze verwachtingen werden vooral veroorzaakt door mijn eigen intuïtie, maar ook doordat ik al eerder een boek van Tim Krabbé had gelezen.
Mijn verwachtingen zijn zeker uitgekomen. Het boek begon inderdaad vaag, maar werd al snel spannend. Ik vond het zeker een leuk boek om te lezen, want ik wou hem het liefst in Ă©Ă©n keer uitlezen.
Mijn verwachtingen zijn zeker uitgekomen. Het boek begon inderdaad vaag, maar werd al snel spannend. Ik vond het zeker een leuk boek om te lezen, want ik wou hem het liefst in Ă©Ă©n keer uitlezen.
Ik vond dit boek erg spannend, dat komt doordat het een spannend verhaal was. Er werd namelijk iemand vermoord. Ook zaten er open plekken in, dus momenten wanneer je niet weet wat er gaat gebeuren en je dus zelf dingen gaat bedenken, wat ook erg spannend is.
De open plekken die in dit boek zitten, zijn bijvoorbeeld als je leest dat Mischa met een pistool door Zuiderloon loopt terwijl je geen idee hebt wat hij ermee gaat doen. Ik weet niet heel veel open plekken meer, zoveel zaten er ook niet in. Wel sprong het verhaal steeds over van Mischa (de moordenaar) naar Wybren (de vader) en Esther (vriendin van Bart, Bart is degene die wordt vermoord), dus dan had je wel open plekken. Want dan wist je op dat moment niet hoe het met de andere verder ging.
De open plek dat je leest dat Mischa met een pistool rond loopt wordt al snel ingevuld, ik denk ongeveer twintig pagina's later, dat je dan leest dat hij Bart heeft vermoord.
Ik heb geen vooruitwijzing gemerkt in het boek. Er zijn meerdere verhaallijnen in het boek, de ene gaat over Mischa en de andere over Wybren met zijn dochter Esther. Deze verhaallijnen hebben veel met elkaar te maken, want Esther hoort ineens dat Bart, haar "vriendje", is vermoord. Daar is ze eigenlijk best wel blij mee, want hij heeft haar heel slecht behandeld. Hij heeft seks met haar gehad terwijl andere jongens toekeken.
Wybren die merkt dat er iets is met Esther, dat is ook zo. Want zij werd het "viskutje" genoemd. Doordat Bart haar had gedwongen om ook seks met andere jongens te hebben. Wybren is woedend op Bart en wil hem het liefst vermoorden. Dat hoeft dus niet, want dat is al gedaan, maar dat weet Wybren eerst een hele tijd niet. Pas later denken ze dat hij is vermoord of dood is.
Op het einde van het verhaal komen de twee verhaallijnen samen. Mischa is dan met zijn vrouw op vakantie. Toevallig zijn Wybren en Esther daar ook op dat moment, Esther ziet Mischa daar zitten en vraagt dan of hij Bart heeft vermoord. Hierop zegt Mischa dat hij hem inderdaad heeft vermoord. Esther is blij om dat te horen en dan is het boek afgelopen. De verhaallijnen komen heel kort samen, ongeveer Ă©Ă©n pagina lang.
De schrijver heeft voor mijn gevoel niet echt dwaalsporen uitgezet of vermoedens bij mij proberen te wekken. Wel was het eerst heel vaag of Esther nou het "viskutje" was of niet. Want het was wel heel lang al duidelijk dat zij niet lekker in haar vel zat, maar je wist heel lang niet of Esther het "viskutje" was.
Do-it-yourself: een verhaal schrijven
klem
Remco is een jongen die al heel wat heeft meegemaakt in zijn leven. Hij zit daardoor ook niet echt lekker in zijn vel de laatste tijd. Het is een gevoelige en zorgzame jongen van 18 jaar.
Op een dag zit Remco niet in de klas tijdens wiskunde. Meneer Hoekstra, leraar wiskunde, maakt zich zorgen. Niet omdat Remco er zo slecht voor staat, maar omdat hij al dacht dat er iets met Remco aan de hand zou zijn. Meneer Hoekstra: "Heeft iemand van jullie enig idee waarom Remco niet in de les aanwezig is?" Remco's beste vriend Peter zegt dat hij hem zaterdag avond ook al had gemist tijdens het uitgaan.
Het is 's avonds laat, hoe laat precies weet Remco niet. Hij schrok wakker uit zijn slaap, eerst dacht hij dat hij een nachtmerrie had maar dat was niet zo. Het is echt! Hij zit nu, geen idee waar precies, ergens in een bos. Hij wacht op iemand die geld aan hem komt leveren, tenminste dat zij zijn vader. Maar waarom hij nog geld moet krijgen en waarom het op dit tijdstip moet, dat wil zijn vader niet zeggen. Maar Remco had al een tijdje door dat het met de financiën thuis niet heel lekker liep. Alles werd minder, zelfs hun schatkist met geld.
Vroeger toen het gezin nog compleet was, hadden ze zeker niet te klagen. Kate Mendel, de moeder van Remco was advocaat. Maar toen zij plotseling overleed, twee jaar geleden, viel alles weg, Remco's grote voorbeeld, maar ook de inkomsten. Ze hadden nog wel wat spaargeld waar ze zich wel even mee konden redden, maar het kwam erop neer dat Hugo Mendel, de vader van Remco, aan de bak moest. Alleen dat was makkelijker gezegd dan gedaan, hij probeerde van alles en nog wat. Maar een baan kon hij voorlopig op zijn buik schrijven.
Remco ligt inmiddels weer in zijn bed, hij had daar heel lang gewacht, maar er kwam niemand opdagen. Hij moest mee van zijn vader omdat hij hem moest helpen om te kijken of de kust veilig was. Zijn vader was laaiend, want er kwam niemand. Maar dat is Remco inmiddels wel gewend van zijn vader dat hij vaak boos en agressief is.
Het is 02:45 uur, Remco hoort de voordeur dicht gaan. Hij kijkt uit het raam en ziet zijn vader met twee andere mannen. Ze geven wat aan zijn vader en zijn vader wat een hem, wat precies kan hij niet goed zien.
De volgende dag is Remco weer op school alleen hij ziet er heel slecht uit. Hij had een pittig gesprek met zijn vader die nacht, toen heeft hij alles aan Remco verteld. Hij zit klem zij hij. Klem omdat hij nu in een criminele wereld zit. Hij dacht dat hij hiermee makkelijk veel geld kon verdienen, maar het is juist de andere kant op gegaan. Remco had al zoiets gedacht, alleen nu is het wel definitief.
Hij had echt even afleiding nodig en is daarom maar naar school gegaan.
Die middag zit Remco met Pieter op het politiebureau. Pieter heeft een goed gesprek met Remco gehad en daaruit hebben ze beide geconcludeerd dat het beter is om dit de politie te laten weten. De politie is erg blij dat ze dit hebben verteld, want ze konden deze informatie goed gebruiken.
Twee maanden later, Hugo en Remco wonen nog steeds in hun vertrouwd huisje. De politie heeft de zaak goed opgelost dankzij Remco en Hugo, want Hugo is uiteindelijk ook naar de politie gestapt. Hugo heeft een maand vast gezeten. Tussen Hugo en Remco zit het nu weer goed. Hugo is inmiddels druk aan het werk bij de brandweer als brandweerman wat hij geweldig werk vind. Hij houdt van die spanning. Ook werkt hij elke woensdag bij een timmerbedrijf.
Met Remco gaat het ook goed, hij heeft goede gesprekken gehad met zijn mentor op school. Hij haalt weer goede cijfers en hij heeft nu grotendeels een plekje gegeven dat zijn moeder nu veilig in de hemel zit.
De open plekken die in dit boek zitten, zijn bijvoorbeeld als je leest dat Mischa met een pistool door Zuiderloon loopt terwijl je geen idee hebt wat hij ermee gaat doen. Ik weet niet heel veel open plekken meer, zoveel zaten er ook niet in. Wel sprong het verhaal steeds over van Mischa (de moordenaar) naar Wybren (de vader) en Esther (vriendin van Bart, Bart is degene die wordt vermoord), dus dan had je wel open plekken. Want dan wist je op dat moment niet hoe het met de andere verder ging.
De open plek dat je leest dat Mischa met een pistool rond loopt wordt al snel ingevuld, ik denk ongeveer twintig pagina's later, dat je dan leest dat hij Bart heeft vermoord.
Ik heb geen vooruitwijzing gemerkt in het boek. Er zijn meerdere verhaallijnen in het boek, de ene gaat over Mischa en de andere over Wybren met zijn dochter Esther. Deze verhaallijnen hebben veel met elkaar te maken, want Esther hoort ineens dat Bart, haar "vriendje", is vermoord. Daar is ze eigenlijk best wel blij mee, want hij heeft haar heel slecht behandeld. Hij heeft seks met haar gehad terwijl andere jongens toekeken.
Wybren die merkt dat er iets is met Esther, dat is ook zo. Want zij werd het "viskutje" genoemd. Doordat Bart haar had gedwongen om ook seks met andere jongens te hebben. Wybren is woedend op Bart en wil hem het liefst vermoorden. Dat hoeft dus niet, want dat is al gedaan, maar dat weet Wybren eerst een hele tijd niet. Pas later denken ze dat hij is vermoord of dood is.
Op het einde van het verhaal komen de twee verhaallijnen samen. Mischa is dan met zijn vrouw op vakantie. Toevallig zijn Wybren en Esther daar ook op dat moment, Esther ziet Mischa daar zitten en vraagt dan of hij Bart heeft vermoord. Hierop zegt Mischa dat hij hem inderdaad heeft vermoord. Esther is blij om dat te horen en dan is het boek afgelopen. De verhaallijnen komen heel kort samen, ongeveer Ă©Ă©n pagina lang.
De schrijver heeft voor mijn gevoel niet echt dwaalsporen uitgezet of vermoedens bij mij proberen te wekken. Wel was het eerst heel vaag of Esther nou het "viskutje" was of niet. Want het was wel heel lang al duidelijk dat zij niet lekker in haar vel zat, maar je wist heel lang niet of Esther het "viskutje" was.
Do-it-yourself: een verhaal schrijven
klem
Op een dag zit Remco niet in de klas tijdens wiskunde. Meneer Hoekstra, leraar wiskunde, maakt zich zorgen. Niet omdat Remco er zo slecht voor staat, maar omdat hij al dacht dat er iets met Remco aan de hand zou zijn. Meneer Hoekstra: "Heeft iemand van jullie enig idee waarom Remco niet in de les aanwezig is?" Remco's beste vriend Peter zegt dat hij hem zaterdag avond ook al had gemist tijdens het uitgaan.
Het is 's avonds laat, hoe laat precies weet Remco niet. Hij schrok wakker uit zijn slaap, eerst dacht hij dat hij een nachtmerrie had maar dat was niet zo. Het is echt! Hij zit nu, geen idee waar precies, ergens in een bos. Hij wacht op iemand die geld aan hem komt leveren, tenminste dat zij zijn vader. Maar waarom hij nog geld moet krijgen en waarom het op dit tijdstip moet, dat wil zijn vader niet zeggen. Maar Remco had al een tijdje door dat het met de financiën thuis niet heel lekker liep. Alles werd minder, zelfs hun schatkist met geld.
Vroeger toen het gezin nog compleet was, hadden ze zeker niet te klagen. Kate Mendel, de moeder van Remco was advocaat. Maar toen zij plotseling overleed, twee jaar geleden, viel alles weg, Remco's grote voorbeeld, maar ook de inkomsten. Ze hadden nog wel wat spaargeld waar ze zich wel even mee konden redden, maar het kwam erop neer dat Hugo Mendel, de vader van Remco, aan de bak moest. Alleen dat was makkelijker gezegd dan gedaan, hij probeerde van alles en nog wat. Maar een baan kon hij voorlopig op zijn buik schrijven.
Remco ligt inmiddels weer in zijn bed, hij had daar heel lang gewacht, maar er kwam niemand opdagen. Hij moest mee van zijn vader omdat hij hem moest helpen om te kijken of de kust veilig was. Zijn vader was laaiend, want er kwam niemand. Maar dat is Remco inmiddels wel gewend van zijn vader dat hij vaak boos en agressief is.
Het is 02:45 uur, Remco hoort de voordeur dicht gaan. Hij kijkt uit het raam en ziet zijn vader met twee andere mannen. Ze geven wat aan zijn vader en zijn vader wat een hem, wat precies kan hij niet goed zien.
De volgende dag is Remco weer op school alleen hij ziet er heel slecht uit. Hij had een pittig gesprek met zijn vader die nacht, toen heeft hij alles aan Remco verteld. Hij zit klem zij hij. Klem omdat hij nu in een criminele wereld zit. Hij dacht dat hij hiermee makkelijk veel geld kon verdienen, maar het is juist de andere kant op gegaan. Remco had al zoiets gedacht, alleen nu is het wel definitief.
Hij had echt even afleiding nodig en is daarom maar naar school gegaan.
Die middag zit Remco met Pieter op het politiebureau. Pieter heeft een goed gesprek met Remco gehad en daaruit hebben ze beide geconcludeerd dat het beter is om dit de politie te laten weten. De politie is erg blij dat ze dit hebben verteld, want ze konden deze informatie goed gebruiken.
Twee maanden later, Hugo en Remco wonen nog steeds in hun vertrouwd huisje. De politie heeft de zaak goed opgelost dankzij Remco en Hugo, want Hugo is uiteindelijk ook naar de politie gestapt. Hugo heeft een maand vast gezeten. Tussen Hugo en Remco zit het nu weer goed. Hugo is inmiddels druk aan het werk bij de brandweer als brandweerman wat hij geweldig werk vind. Hij houdt van die spanning. Ook werkt hij elke woensdag bij een timmerbedrijf.
Met Remco gaat het ook goed, hij heeft goede gesprekken gehad met zijn mentor op school. Hij haalt weer goede cijfers en hij heeft nu grotendeels een plekje gegeven dat zijn moeder nu veilig in de hemel zit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten