lezen voor de lijst vwo 5 - boek 1

Ventoux

Bert Wagendorp

Samenvatting van het boek:
Bart Hoffman (48) is geboren in Zutphen, getrouwd met Hinke, ze hebben samen een dochter, Anna, en later is Bart verhuisd naar Alkmaar, nadat hij van Hinke gescheiden is. Bart ontmoette een oude vriend, André Tankink, en las in de krant over een andere oude vriend, Joost Walvoort, die genomineerd is voor de Spinozaprijs. Hij besloot André te bellen en ze spreken af bij André, in Rotterdam. Als Bart daar komt, schrikt hij, de vrouw van André, de Russische Ludmilla, lijkt sprekend op Laura, een oude vriendin van hen. Na dit bezoek bezoekt Bart ook Joost Walvoort, een vriend die natuurkundige wilde worden en David Castelen, een oude vriend van Surinaamse afkomst die nog in Zutphen woont en runt het reisbureau East West Adventures.

Bart, André, Joost en David zijn vrienden van elkaar op de middelbare school in Zutphen. Als Peter Seegers met zijn ouders, die een drijvend bordeel runnen (de Sweet Lady Jane), wordt hij snel opgenomen in het vriendenclubje. Peter schrijft gedichten en wordt daarmee al snel beroemd. Een jaar later ontmoetten ze Laura van Bemmel, die zich ook aansluit bij hun vriendenclub. Laura wordt de muze van Peter, zij begrijpt zijn gedichten en inspireert hem.

Na het eindexamen wil Joost als experiment op de fiets de Mont Ventoux beklimmen. Bart, toen al gek op wielrennen, wil graag mee. Ook Peter wil mee, hij heeft gelezen over een dichter die de Mont Ventoux beklom en boven een gedicht klaar had. Hij leent de oude Raleigh van André zijn overleden vader. De anderen gaan ook mee, maar gaan de Mont Ventoux niet beklimmen op de fiets. Ze overnachten op een camping bij Bédoin. Als ze op een dag de omgeving willen verkennen gaan Bart en Laura niet mee, zij hebben later seks in de tent. Bart mag van Laura niks tegen de anderen zeggen, maar hij merkt dat de anderen al snel weten wat er is gebeurd. De volgende dag gaan Joost, Peter en Bar de Mont Ventoux beklimmen, de anderen volgen in de auto. Bart komt als eerste op de top aan. Joost komt een kwartiertje na Bart en de ongetrainde Peter komt na een lange tijd ook aan. Hij heeft onderweg een gedicht bedacht en haast zich om dit op papier te krijgen. Even later draagt hij het gedicht voor aan de anderen. Er wordt nog een foto gemaakt met de zes mensen en daarna beginnen ze aan de afdaling, maar als Peter overmoedig wordt, verliest hij de macht over het stuur, valt en is op slag dood. Peter wordt naar het ziekenhuis gebracht en daarna naar Nederland. Laura verdwijnt, ze is zelfs niet bij Peters begrafenis geweest.

Dertig jaar later krijgt Bart plotseling een vriendschapsverzoek via Facebook van Laura Guazzi. Ze regisseert een theaterfestival in Avignon en wil graag haar vrienden van vroeger weer ontmoeten. Als Bart naar Den Haag gaat voor de uitreiking van de Spinozaprijs, blijkt dat David en André ook een vriendschapsverzoek ontvangen hebben van Laura, die hen ontmoeten wil bij de Mont Ventoux. De vrienden spreken af in een door David geregelde villa. Ze willen graag weten waarom Laura zo’n lange tijd niets van zich heeft laten horen.

David, André, Joost en Bart gaan weer trainen voor de tweede beklimming van de Mont Ventoux. Een aantal weken later gaan ze naar de villa. Een dag nadat zij zijn aangekomen, komen ook Anna, de dochter van Bart, en haar vriend Lennart aan.

Bart heeft zonder dat de anderen het weten al contact gezocht met Laura en afgesproken om alvast wat te gaan drinken. Als hij later weer terug in de villa komt, is Joost woedend omdat er op de voorpagina van De Telegraaf staat dat hij plagiaat gepleegd heeft bij zijn snaartheorie.

Als Laura een dag later ook bij hen in de villa komt, vertelt ze tijdens een etentje over haar man en haar leven sinds Peters ongeluk. Ook vertelt ze dat ze samen met Peter net zo deed als in de film ‘The Night Porter’, die ze vroeger gezien hebben bij Peter. Bart voelt zich misbruikt omdat de vrijpartij dus niet vrijwillig was.

Bart en Joost krijgen ruzie in de villa, Bart wordt zo boos, dat hij de vergroting van de meegenomen foto stukslaat op Joost zijn hoofd.

De volgende dag zal de Mont Ventoux opnieuw beklommen worden door de mannen. David zijn conditie blijkt zo slecht te zijn dat hij halverwege bij Laura in de auto stapt. Bart begint te hallucineren en denkt dat hij Peter voor hem ziet rijden, maar kan hem net niet inhalen. Bart en André bereiken uiteindelijk samen de top, Joost komt na een zware beklimmen later aan, maar voelt zich zeer voldaan. Als ze even later in het restaurant op de top hun overwinning willen vieren, komt Laura met een verrassing, ze leidt een blinde man het restaurant binnen van een jaar of dertig die sprekend op Peter lijkt. Het is Willem, haar zoon. Dat was meteen ook de reden waarom ze na Peter zijn dood gelijk verdween, ze was zwanger van hem. Bij de afdaling stoppen ze nog even bij de plek waar Peter verongelukt is. André trekt zijn shirt uit en hangt dit over het paaltje waar Peter tegenaan sloeg. Een windstoot rukt het ervan af en het shirt dwarrelt naar benden.

Joost, André en David zijn later een café begonnen op de plek waar eerst Davids reisbureau zat. Overal aan de muur hangen foto’s van wielrenners en boven de deur hangt de foto van de zes vrienden.

Op een avond komen ze met zijn allen bijeen om het door Bart geschreven boek, Spinoza demarreert, te promoten. Bart overhandigt het eerste exemplaar aan Laura. Er wordt op getoost en er wordt een foto gemaakt van de mensen op het podium.

De opdracht:
Ik zou Ventoux zeker aanraden aan andere leerlingen. Bijvoorbeeld doordat het zo duidelijk wordt beschreven wat er gebeurt, dus met heel veel details, daardoor zie je het verhaal ook snel voor je. (zie bijv. blz 82) "Als Peter niet zat te schrijven of lezen, keek hij films. Op zijn kamer had hij een grote televisie en een videorecorder, een Philips N1700. Erboven stonden op twee boekenplanken tientallen videocassettes.   Peters collectie bestond louter uit Italiaanse films. Volgens hem waren Italiaanse regisseurs de enigen die gefilmde literatuur maakten." 
             Het is ook een leuk boek doordat er meerdere verhaallijnen door elkaar heen lopen. Één verhaallijn in het heden en één in het verleden. De verhaallijn van het verleden die begint wanneer de vriendschap van de vijf vrienden ontstaan en gaat door tot aan het trainen voor het beklimmen van de Mont Ventoux, wat daar ook bij hoort is de dood van Peter en de begrafenis. De verhaallijn van het heden start bij de reünie van de vrienden en de uitreiking van de Spinozaprijs. Ze gaan daarna met z'n allen naar de villa bij de Mont Ventoux. De verhaallijn eindigt met de promotie van het boek:  Spinoza demarreert, geschreven door Bart.
             Omdat het verhaal in ik-vertelperspectief is geschreven leest het ook heel fijn, doordat je het steeds ziet vanuit dezelfde persoon. De ik verteller is Bart Hoffman en het wordt verteld in de verleden tijd.
             Als je naar de verteltijd en de vertelde tijd kijkt zit een groot verschil tussen. De verteltijd is 277 bladzijdes en de verteld tijd is van 1980-1982 en in 2012. Dat komt doordat er over een groot deel niks wordt verteld. Je leest vooral 'in 2012', dat is bijna het hele boek. Maar een paar bladzijden gaan over 1980-1982. Dat is erg fijn om te lezen, doordat het vooral in het heden is geschreven (2012 dus). Dus er zitten ook flashbacks in het verhaal, want dat zijn die paar bladzijden van 1980-1982. (zie blz. 52 over 1980, blz. 60 over 1981 en blz 98 over 1982)
            Wat ook erg leuk aan het boek is, is dat alle personages goed zijn uitgewerkt. Je weet veel over alle personages, zowel de hoofdrolspeler als de bijrollen. Van Bart Hoffman weet je  bijvoorbeeld dat hij misdaadverslaggever is en enkele jaren geleden is gescheiden. Hij heeft een dochter, Anna, met wie hij het goed kan vinden. Hij heeft in 1982 de Mont Ventoux beklommen, met vier vrienden. Peter is daarbij omgekomen. Dan heb je Joost, hij heeft rijke ouders. Hij is wetenschapper en heeft daarvoor Spinozaprijs gekregen. Maar hij wordt ook van fraude verdacht. Hij krijgt erge ruzie met Bart, en de foute dingen blijken in zijn genen te zitten. Ook over de rest van de personages weet je veel, daardoor kan je je gemakkelijk inleven in die persoon.
           Het boek is erg realistisch, dit verhaal zou namelijk zo echt kunnen zijn gebeurd. Want je leest niks in het boek waarvan je denkt dat het in het echte leven niet zou kunnen gebeuren.
           Tot slot het thema van het verhaal, dat is volgens mij dat je moet leven met de dag en niet in het verleden blijven. Want in het boek worden veel uitspraken gedaan over tijd (zie bijv. blz 39 onderaan, blz 214), stilstand, keuzes, beweging, en het verleden. Als je het boek leest, dan maakt het duidelijk dat wat er ook gebeurd je door moet gaan met je leven en dat je niet te lang stil moet blijven staan bij sommige gebeurtenissen. 

Balansverslag vwo 5

Door literaire boeken te lezen ben ik opzich niet meer van lezen gaan houden, maar als ik eenmaal in een boek begonnen ben, dan vind ik het vaak wel erg leuk om te lezen en lees ik het liefst het boek in één keer uit. Wat ik geleerd heb van het lezen van literatuur is, is dat ik de verhalen steeds beter begrijp. Ook leer ik open plekken in te zien en hoe de spanning wordt opgebouwd in een verhaal.
Ik heb in de zomervakantie drie boeken gelezen, wat voor mijn doen best veel is, want ik lees eigenlijk nooit. Twee van de boeken waren thrillers, dat vind ik erg leuk om te lezen. Het andere boek was een biografie die ging over Antonie Kamerling zijn leven samen met Isa Hoes. De boeken die ik heb gelezen waren voor mijn gevoel wel op niveau. Want ik moest sommige woorden opzoeken om het verhaal beter te begrijpen. Ook vond ik het boek Verraad van Abigail Haas moeilijk te volgen, want het was niet-chronologisch verteld. Dus het verhaal maakte rare sprongen in de tijd, waardoor ik het verhaal niet meer helemaal begreep.
Welk boek van mij op nummer één staat is het boek Crush!, geschreven door Ellen de Vriend, want dit boek is erg spannend en het heeft een heel verrassend einde. Bij dit boek worden veel vermoedens gewekt en je wordt vaak op het verkeerde been gezet. Bij mij staat op nummer twee het boek Verraad, de auteur is Abigail Haas, ook dit is een erg leuk en spannend boek. Dit boek heeft een open einde, wat je daardoor aan het denken zet. Ook wordt bij dit boek veel gebruikt gemaakt van open plekken en het achterhouden van informatie. Dat vind ik erg leuk aan dit boek. En op drie staat het boek Echte mannen eten geen kaas, geschreven door Maria Mosterd. Bij dit boek zag ik alles helemaal voor me. Daardoor wordt het erg leuk om te lezen en wil ik het boek het liefst in één keer uitlezen. Dit boek is chronologisch verteld wat ik erg fijn vind om te lezen.
Een favoriete schrijver heb ik niet ontdekt, want zoveel boeken heb ik nog niet gelezen. En al helemaal niet twee dezelfde boeken van dezelfde schrijver, dus kan ik moeilijk na één boek van een schrijver al zeggen of het mijn favoriete schrijver is.
Het liefste lees ik spannende boeken, bijvoorbeeld over een misdaad of een ontvoering. Dat ik dit leuk vind om te lezen is op korte termijn niet verandert. Maar vroeger hield ik helemaal niet van spannende boeken, want ik vond het al gauw te eng.
In mijn leesautobiografie schreef ik ook al dat ik het liefste een spannend boek lees. Maar omdat ik nog niet veel boeken had gelezen toen destijds, eigenlijk alleen maar boeken die ik had gekregen, deze waren alleen niet heel spannend. Maar dat waren vooral zielige verhalen. Dus mijn smaak is wel wat verandert, maar niet heel veel.
Ik denk dat ik in de toekomst wel iets meer ga lezen dan nu, want nu lees ik eigenlijk alleen in de zomervakantie en als het moet voor school. In de toekomst zal ik dus meer gaan lezen, want ik vind lezen best leuk.
Welke boeken ik nog wil gaan lezen, weet ik nog niet precies. Maar het boek Sonny boy van Annejet van der Zijl en Ventoux, geschreven door Bert Wagendorp lijken me leuk. Ik heb namelijk van beide boeken de film gezien en die vond ik erg leuk, dus daarom ben ik ook erg benieuwd naar beide boeken.

Een goede dag voor de ezel - vwo 4 boek 4

Een goede dag voor de ezel

Tim Krabbé

Mijn mening over het boek:
Eerst dacht ik waar ben ik aan begonnen toen ik ongeveer tien bladzijdes had gelezen. Maar op een gegeven moment begon ik het verhaal al wat meer te snappen en werd het steeds leuker en spannender. Terwijl het verhaal in het begin best vaag was. Ik hou wel van spannende boeken, dit boek is ook best spannend vind ik. De scene die ik erg spannend vond is dat Mischa de jongen uit de bus naar huis volgt. De jongen die zo irritant en gemeen was geweest in de bus en een meisje "viskutje" genoemd had. Mischa volgt hem en vermoord die jongen daar, die jongen heet Bart. In het boek lees je verder hoe Mischa dit oplost.
Ik moest eerst wel heel erg wennen aan de schrijfstijl van dit boek, want het begon echt heel apart en vaag vond ik. Het leek net of ik ergens middenin viel. Maar op een gegeven moment was ik dat wel gewend en wilde ik het boek het liefst in één keer uitlezen, omdat ik er zo lekker in zat en omdat het best spannend was.
Omdat het niet zo'n dik boek is, wat ik heel erg fijn vind, leest het ook heel snel. Dat is voor mij echt een pluspunt. Want ik hou helemaal niet van dikke boeken, dan duurt het zo lang voordat je hem eindelijk uit hebt. Zoals bij Echte mannen eten geen kaas, daar was ik wel een stuk langer mee bezig, maar het voordeel aan dat boek is wel dat het heel erg fijn is geschreven, zodat je het boek eigenlijk ook het liefste in één keer uit wilt lezen.

Het Gouden ei en dit boek, Een goede dag voor de ezel, zijn van dezelfde schrijver. Dat kan je ook wel heel goed merken, want de schrijfstijl en het genre van deze boeken zijn zowat gelijk. Allebei in het begin best vaag en later erg spannend.

Mijn conclusie over het verhaal, Een goede dag voor de ezel, vin ik een leuk boek. Maar wel moest ik er eerst echt even in komen. Ik zou dit boek zeker aanraden voor iemand die net zo als mij niet van hele dikke boeken houdt, maar toch iets leuks en spannends wil gaan lezen.

Samenvatting:

Hoofdstuk 1

Mischa Koreman komt nat geregend uit een bos gerend, koopt nieuwe sportschoenen, een gele ijsmuts en neemt plaats in een bus van Zuiderloon naar IJperloo. Hij moet zijn auto ophalen die daar geparkeerd staat. In het Doemsterveen heeft hij zojuist geoefend om te leren schieten met een pistool( Een kleine flashback vertelt hoe hij aan het pistool komt). Het uitgekozen doelwit was een boom. Toch wil hij daarna eigenlijk zijn uiteindelijke doel niet meer uitoefenen. Hij is van plan zijn ex-geliefde Lydie te vermoorden. Ze was hem waarschijnlijk ontrouw geweest. In de bus naar IJperloo zit echter een vervelende passagier. Deze scholier noemt ten overstaan van de andere buspassagiers een schoolmeisje "Viskutje" Hij heeft ook een hakenkruis op zijn tas afgebeeld en Mischa krijgt een enorme hekel aan de jongen, maar hij durft niets te zeggen. Hij is te laf om op te staan. Als de jongen de bus verlaat, achtervolgt hij hem naar zijn afgelegen boerderij. Vlak daarvoor houdt hij de jongen staande en vraagt hem hoe het meisje heet (Ze heet Esther Fechter). Daarna schiet hij hem zonder pardon dood en sleept zijn lichaam in een sloot. In Amsterdam ontdoet hij zich van het moordwapen en de spullen (schoenen en gele ijsmuts) die hij had aangeschaft. Daarna gaat hij naar bed.

Hoofdstuk 2
De verteller in dit hoofdstuk is advocaat en heet Wybren Fechter: hij heeft een briefje in de brievenbus gekregen waarop: "Iedereen neukt Viskutje". Hij voelt meteen aan dat het op zijn 15-jarige dochter Esther slaat. Blijkbaar heeft die al seks met jongens. Hij is na de dood van zijn vrouw het echte contact met zijn dochter kwijtgeraakt. Ze zijn vanuit Amsterdam verhuisd naar Zuiderloon in het oosten van het land. Hij voelt zich niet lekker bij die gedachte aan wat op het briefje staat. Hij verdenkt de puber Bart Meeuwse ervan: een scholier die met een hakenkruis op zijn tas rondloopt en een relatie met zijn dochter onderhoudt. Na het tweede briefje dat hij krijgt waarop staat: "Viskutje vindt het lekker”", besluit hij het aan zijn dochter te vragen. Maar ze weet volgens zeggen niet waar de naam "Viskutje" op slaat.

Dan komt ze op een dag heel vernederd thuis. Bart heeft haar in de bus "Viskutje" genoemd. Dit is de dag die in hoofdstuk 1 wordt beschreven. Daarna vertelt ze dat ze het laatste jaar met Bart heeft geneukt, omdat ze verliefd op hem was. Hij had zoveel status op school, maar ze hoorde van een vriendin dat hij andere jongens liet toekijken als ze vrijden. Ze wil het uitmaken, maar wordt dan enkele malen het slachtoffer van groepsverkrachting. Wybren is woedend en besluit dat Bart moet worden gedood: hij wil hem echter eerst martelen. Ook begrijpt hij dat het over is met hun verblijf in Zuiderloon: in het dorp zijn ze onmogelijk geworden. Hij wil een sabbatical year nemen en met Esther de wereld rondreizen. Ze is niet meer leerplichtig (foutje van de schrijver: een 15-jarige is wel degelijk leerplichtig en mag dus nooit een jaar lang mee reizen met haar vader). Aan het eind van dit hoofdstuk beseft hij dat hij de jongen niet zelf kan vermoorden, want dan zou Esther na haar moeder ook haar vader kwijt zijn. Maar hij balt de wil in een gedachte samen: de jongen moet gedood worden.

Hoofdstuk 3
Mischa is naar Sydney gevlucht. Hij is niet opgepakt na de moord: er was in de media sprake van een man "met een gele ijsmuts", maar ze hebben de dader op de moord van Bart Meeuwse niet kunnen achterhalen. Het blijkt dat hij wel een goede daad heeft verricht, want van Bart deugde niet veel. Toch kan hij niet met de gedachte leven dat zijn nieuwe, lieve vriendin Lynda met een moordenaar getrouwd is. Hij wil het haar die dag opbiechten en verwacht dan dat er aan hun relatie een einde zal komen. Om die gedachte af te zweren loopt hij over de boulevard Circular Quaiy en geeft het menselijke standbeeld dat een ezel voorstelt, een briefje van 100 dollar. Hij hoopt dat dit gebaar een positieve uitwerking zal hebben. Daarna neemt hij plaats op en terras en heel toevallig gaat daar ook een andere Nederlander zitten. Ze raken in gesprek, al is Mischa niet erg spraakzaam. Op een bepaald moment komt de dochter van de man ook naar het terras. Mischa herkent haar en zij herkent hem.

Hoofdstuk 4
Wybren is met Esther in Sydney: ze hebben nog één middag voordat ze naar Nieuw Zeeland vertrekken. Na de moord op Bart heeft hij nog even getwijfeld of hij de jongen soms in een vlaag van verstandsverbijstering heeft vermoord (de samengebalde wil), maar zijn alibi had geklopt. De dader was niet gevonden, maar in zijn hart was hij hem heel dankbaar geweest. Zijn dochter Esther lijkt weer op te bloeien tijdens de reis. Ze wil graag de ezel (het menselijke standbeeld) een bedrag van 10 dollar schenken. Als ze het biljet in diens doos doet, ziet ze een biljet van 100 dollar. "De ezel heeft een goede dag", vindt Wybren. Daarna gaat Esther op haar eentje de stad in. Dat kan daar, het is er veiliger dan in Zuiderloon. Wybren bezoekt wat toeristische attracties en neemt daarna plaats aan een tafeltje op een terras. Daar zit toevallig een andere Nederlander. Hij biedt de man een kopje koffie aan, maar verder is die niet erg toeschietelijk. Esther komt iets te laat op de afgesproken plaats: Wybren maakt zich wel even zorgen, maar uiteindelijk komt ze toch. Er straalt een glimlach van geluk om zijn mond. Ze blijkt een cadeautje voor hem gekocht te hebben. Als hij gaat afrekenen, ziet hij dat Esther nog even praat met de Nederlander. Als ze weglopen, ziet hij een gelukkige glimlach om haar mond. Ze belooft dat ze hem iets in het vliegtuig naar Nieuw Zeeland zal vertellen, als Wybren zal beloven dat hij haar zal geloven. Dat doet hij. 

Hoofdstuk 5
De verteller in het laatste, (heel korte) hoofdstuk is weer Mischa. Hij vertelt iets over de korte dialoog die hij heeft gevoerd met Esther. Ze herkenden elkaar vanuit de bus. Ze heeft hem gevraagd waarom hij Bart had vermoord en daarop kreeg ze het antwoord dat hij vond dat Bart zich had misdragen tegenover haar. Op de vraag of hij nog iets gezegd had, had hij "nee" gezegd. Daarna had Esther hem bedankt voor de moord. Voor Mischa is dit het antwoord op de vraag of hij alles aan Lynda moet opbiechten. Hij heeft nu immers een goede daad verricht. Hij zal de moord niet aan Lynda Witthock vertellen. Als ze aan komt lopen, hoopt hij dat er net zo’n glimlach van geluk op zijn gezicht te lezen valt, als Wybren vertoonde toen Esther kwam aanlopen.

(Pol, K. van der (2005) Een goede dag voor de ezel

https://www.scholieren.com/boekverslag/59056
Laatst bekeken op: 03/06/2017)

Verhaal analyse opdrachten: 

Ik verwachtte dat dit boek best spannend zou zijn, maar ook wel een beetje vaag. Want dit boek is door dezelfde schrijver geschreven als het Gouden ei, dat boek was soms ook wat vaag. Maar ook had ik wel verwacht dat het een leuk boek zou zijn, want het Gouden ei vond ik ook een leuk boek. 

Deze verwachtingen werden vooral veroorzaakt door mijn eigen intuïtie, maar ook doordat ik al eerder een boek van Tim Krabbé had gelezen.
Mijn verwachtingen zijn zeker uitgekomen. Het boek begon inderdaad vaag, maar werd al snel spannend. Ik vond het zeker een leuk boek om te lezen, want ik wou hem het liefst in één keer uitlezen. 

Ik vond dit boek erg spannend, dat komt doordat het een spannend verhaal was. Er werd namelijk iemand vermoord. Ook zaten er open plekken in, dus momenten wanneer je niet weet wat er gaat gebeuren en je dus zelf dingen gaat bedenken, wat ook erg spannend is.
De open plekken die in dit boek zitten, zijn bijvoorbeeld als je leest dat Mischa met een pistool door Zuiderloon loopt terwijl je geen idee hebt wat hij ermee gaat doen. Ik weet niet heel veel open plekken meer, zoveel zaten er ook niet in. Wel sprong het verhaal steeds over van Mischa (de moordenaar) naar Wybren (de vader) en Esther (vriendin van Bart, Bart is degene die wordt vermoord), dus dan had je wel open plekken. Want dan wist je op dat moment niet hoe het met de andere verder ging.
De open plek dat je leest dat Mischa met een pistool rond loopt wordt al snel ingevuld, ik denk ongeveer twintig pagina's later, dat je dan leest dat hij Bart heeft vermoord.
Ik heb geen vooruitwijzing gemerkt in het boek. Er zijn meerdere verhaallijnen in het boek, de ene gaat over Mischa en de andere over Wybren met zijn dochter Esther. Deze verhaallijnen hebben veel met elkaar te maken, want Esther hoort ineens dat Bart, haar "vriendje", is vermoord. Daar is ze eigenlijk best wel blij mee, want hij heeft haar heel slecht behandeld. Hij heeft seks met haar gehad terwijl andere jongens toekeken.
Wybren die merkt dat er iets is met Esther, dat is ook zo. Want zij werd het "viskutje" genoemd. Doordat Bart haar had gedwongen om ook seks met andere jongens te hebben. Wybren is woedend op Bart en wil hem het liefst vermoorden. Dat hoeft dus niet, want dat is al gedaan, maar dat weet Wybren eerst een hele tijd niet. Pas later denken ze dat hij is vermoord of dood is.
Op het einde van het verhaal komen de twee verhaallijnen samen. Mischa is dan met zijn vrouw op vakantie. Toevallig zijn Wybren en Esther daar ook op dat moment, Esther ziet Mischa daar zitten en vraagt dan of hij Bart heeft vermoord. Hierop zegt Mischa dat hij hem inderdaad heeft vermoord. Esther is blij om dat te horen en dan is het boek afgelopen. De verhaallijnen komen heel kort samen, ongeveer één pagina lang.
De schrijver heeft voor mijn gevoel niet echt dwaalsporen uitgezet of vermoedens bij mij proberen te wekken. Wel was het eerst heel vaag of Esther nou het "viskutje" was of niet. Want het was wel heel lang al duidelijk dat zij niet lekker in haar vel zat, maar je wist heel lang niet of Esther het "viskutje" was. 







Do-it-yourself: een verhaal schrijven

klem

Remco is een jongen die al heel wat heeft meegemaakt in zijn leven. Hij zit daardoor ook niet echt lekker in zijn vel de laatste tijd. Het is een gevoelige en zorgzame jongen van 18 jaar.
Op een dag zit Remco niet in de klas tijdens wiskunde. Meneer Hoekstra, leraar wiskunde, maakt zich zorgen. Niet omdat Remco er zo slecht voor staat, maar omdat hij al dacht dat er iets met Remco aan de hand zou zijn. Meneer Hoekstra: "Heeft iemand van jullie enig idee waarom Remco niet in de les aanwezig is?" Remco's beste vriend Peter zegt dat hij hem zaterdag avond ook al had gemist tijdens het uitgaan. 
Het is 's avonds laat, hoe laat precies weet Remco niet. Hij schrok wakker uit zijn slaap, eerst dacht hij dat hij een nachtmerrie had maar dat was niet zo. Het is echt! Hij zit nu, geen idee waar precies, ergens in een bos. Hij wacht op iemand die geld aan hem komt leveren, tenminste dat zij zijn vader. Maar waarom hij nog geld moet krijgen en waarom het op dit tijdstip moet, dat wil zijn vader niet zeggen. Maar Remco had al een tijdje door dat het met de financiën thuis niet heel lekker liep. Alles werd minder, zelfs hun schatkist met geld.

Vroeger toen het gezin nog compleet was, hadden ze zeker niet te klagen. Kate Mendel, de moeder van Remco was advocaat. Maar toen zij plotseling overleed, twee jaar geleden, viel alles weg, Remco's grote voorbeeld, maar ook de inkomsten. Ze hadden nog wel wat spaargeld waar ze zich wel even mee konden redden, maar het kwam erop neer dat Hugo Mendel, de vader van Remco, aan de bak moest. Alleen dat was makkelijker gezegd dan gedaan, hij probeerde van alles en nog wat. Maar een baan kon hij voorlopig op zijn buik schrijven.

Remco ligt inmiddels weer in zijn bed, hij had daar heel lang gewacht, maar er kwam niemand opdagen. Hij moest mee van zijn vader omdat hij hem moest helpen om te kijken of de kust veilig was. Zijn vader was laaiend, want er kwam niemand. Maar dat is Remco inmiddels wel gewend van zijn vader dat hij vaak boos en agressief is.
Het is 02:45 uur, Remco hoort de voordeur dicht gaan. Hij kijkt uit het raam en ziet zijn vader met twee andere mannen. Ze geven wat aan zijn vader en zijn vader wat een hem, wat precies kan hij niet goed zien.

De volgende dag is Remco weer op school alleen hij ziet er heel slecht uit. Hij had een pittig gesprek met zijn vader die nacht, toen heeft hij alles aan Remco verteld. Hij zit klem zij hij. Klem omdat hij nu in een criminele wereld zit. Hij dacht dat hij hiermee makkelijk veel geld kon verdienen, maar het is juist de andere kant op gegaan. Remco had al zoiets gedacht, alleen nu is het wel definitief.
Hij had echt even afleiding nodig en is daarom maar naar school gegaan.

Die middag zit Remco met Pieter op het politiebureau. Pieter heeft een goed gesprek met Remco gehad en daaruit hebben ze beide geconcludeerd dat het beter is om dit de politie te laten weten. De politie is erg blij dat ze dit hebben verteld, want ze konden deze informatie goed gebruiken.

Twee maanden later, Hugo en Remco wonen nog steeds in hun vertrouwd huisje. De politie heeft de zaak goed opgelost dankzij Remco en Hugo, want Hugo is uiteindelijk ook naar de politie gestapt. Hugo heeft een maand vast gezeten. Tussen Hugo en Remco zit het nu weer goed. Hugo is inmiddels druk aan het werk bij de brandweer als brandweerman wat hij geweldig werk vind. Hij houdt van die spanning. Ook werkt hij elke woensdag bij een timmerbedrijf.
Met Remco gaat het ook goed, hij heeft goede gesprekken gehad met zijn mentor op school. Hij haalt weer goede cijfers en hij heeft nu grotendeels een plekje gegeven dat zijn moeder nu veilig in de hemel zit. 

Reinaert de Vos - vwo 4 boek 3

Reinaert de vos VS Suske en Wiske

Jorna Sikkes, Fryde Kloosterman, Liona Huitema en Linda Cornelissen | V4a

In dit verslag wordt opdracht vijf behandeld. Het originele verhaal van Reinaert de vos wordt vergeleken met het stripboek van Suske en Wiske. Er wordt vertelt over de verschillen, overeenkomsten en ons eigen favoriet. De vraagstelling voor dit verslag is: “Wat zijn de verschillen tussen het origineel en het stripboek van Reinaert de vos?” Het verhaal gaat over een vos genaamd: Reinaert. Hij wordt door veel dieren aangeklaagd. Meerdere dieren worden naar hem toegestuurd in de hoop dat hij zal verschijnen om recht te spreken bij de koning der dieren. Reinaert is ze allemaal te slim af. Hij wordt door het hof ter dood veroordeeld maar vraagt om uitstel, verzint iets slims en zegt dat zijn vader en vriend een verborgen schat hadden. Reinaert werd vrijgesproken.

Overeenkomsten en verschillen:
De verhaallijn van de strip is hetzelfde als het origineel, ook het doel is hetzelfde.
In beide gevallen haalt Reinaert allemaal streken uit.

In het stripverhaal wordt Reinaert ook drie keer gedagvaard en bij de derde keer moet hij naar de koning toe. Maar uiteindelijk komt hij met een verhaal, hij heeft een ongelukkige jeugd gehad en moest daarom gaan stelen.

De karakters van de personages zijn in beide verhalen hetzelfde, zoals gemene een sluwe vos, gulzige kater, domme beer, etc.

In tegendeel tot het boek is het stripboek is het verhaal levendiger gemaakt vanwege de strips, in het boek staan weinig tot geen plaatjes.

Een ander verschil is dat in het boek ook wordt aangegeven hoe het verhaal was geschreven in Middelnederlands.
In het origineel komen Suske en Wiske niet voor.
De Beer, de wolf en de kat werken samen in het stripboek, ze willen de troon veroveren.
Ook is er in het stripboek geen das die voor de derde keer naar Reinaert de Vos gaat, maar het is Lambik die als das verkleed gaat.
Er wordt niets over Reinaert de vos zijn vrouw en kinderen verteld in het boek, in de strip wel.
Ook worden de beer en de kat door Suske, Wiske en Lambik gered maar in het boek ontsnappen ze net aan de dood die de burgers veroorzaken.
Bij het Suske en Wiske verhaal spelen Suske, Wiske en Lambik de hoofdrol. Bij het andere boek spelen zij er niet eens in en heeft vooral Reinaert de hoofdrol. 
Er zijn meer spannende gebeurtenissen toegevoegd aan het stripverhaal, zoals dat ze werden opgeslotene en dat er brand was uitgebroken. 


Oordeel:

“Mijn favoriet is het boek en niet het stripboek, omdat in het boek de vertaling van vroeger en nu staat. Zo kon je beide verhalen lezen en kon je zien hoe het verhaal vroeger in de middeleeuwen werd geschreven.” – Fryde Kloosterman

   “Ik vind het stripboek van Suske en Wiske het leukste. Ik zie dan meer voor me, omdat er plaatjes bij staan. Het leest wat prettiger en ook sneller. Het is ook iets anders, omdat Suske en Wiske nu in het verhaal worden betrokken” – Jorna Sikkes

   “Ik vond het leukste verhaal dat van Suske en Wiske, want die had meer spanning, want er gebeurden namelijk meer spannende dingen. Ook omdat het een strip is, dus met plaatjes vind ik leuker en je leest steeds kleine stukjes tekst.” – Liona Huitema

   “Ik vind het stripverhaal een stuk leuker! Het is leuker omdat ik het verhaal aan de hand van de plaatjes voor me zie.” – Linda Cornelissen

            Door velen van ons was het stripverhaal favoriet, je kon je meer inleven in het verhaal door de plaatjes. Er is niet een heel groot verschil tussen het origineel van Reinaert de vos en het stripverhaal, het heeft de zelfde verhaallijn en het heeft het zelfde doel. Echter zijn er wel bepaalde verschillen die het ene verhaal leuker kunnen maken dan de ander, dit hangt ervan af wat de lezer leuker vindt.

Bronvermelding:
Slings, H.(2010) Reinaert de Vos Amsterdam: Amsterdam University Press
Geerts. P.(1999) De rebelse Reinaert